وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لی مِنْ لَدُنْک سُلْطانًا نَصیرًا (إسراء80) ص290

و بگو: « پروردگارا! مرا ( در هر کار) با صداقت وارد کن ، و با صداقت خارج ساز ! و از سوی خود ، حجتی یاری کننده برایم قرار ده ! »

چقدر زیباست آدمی با خویشتن خویش صادق باشد .

آنگاه که می گوید ، صادقاقانه بگوید .

آنگاه که می خواهد ، صادقانه بخواهد .

آنگاه که می خوانند ، صادقانه پاسخ گوید .

نشان زندگی اش کوی صادقان و کوچه صداقت باشد .

با خدا ، با ولی از جانب خدا "اهل بیت(ع)" ، با دوستان و با تمام هستی یک رنگ است

وقتی می گوید : " ایاک نعبد و ایاک نستعین " ( خدایا فقط ترا می خوانم و تنها از تو یاری و کمک می خواهم ) راست می گوید .

وقتی می گوید : " اگر کربلا بودم .... "  راست می گوید .

وقتی می گوید : " یا علی (ع) "  تا انتهای همین طور می ماند .

یا زیر بار دین نمی رود ! و وقتی که قبول کرد ، مردانه مقید می شود .

دوستان خوبم ، بیاییم ؛ صادقانه خود را ، مطالعه کنیم ، چند بار مرور کنیم ، در خلوتی دوستانه با دوست حقیقی عالم ، " حسن اولیک رفیقا " دوستی صادق و مهربان ، راز دار و سنگ صبور ، ستار العیوب و بخشنده ، و . . .

دوستان خوبم ، بیاییم ؛ روابط خود با عالم و آدم ( همه اطرافیان خود ) را باز نگری کنیم و تا حد امکان به اصلاح آنها به پردازیم .

دوستان خوبم ، بیاییم ؛ با خودِ خود ، صادقانه عهد ببندیم که حقوق مردم ( حق الناس ) و حقوق آل الله ( اهل بیت (ع) ) و از همه مهمتر حق الله را دقیقاً مراعات کنیم .

دوستان خوبم ، بیشتر مشکلات ما از رزق نا سالم است ؛ بیاییم در کسب روزی حلال بیشتر مراقبت کنیم .

روز عاشورا در پاسخ آن یاور خود که پرسید " حسین (ع) جان اینها که ظاهراً مسلمان هستند چرا با شما می جنگند ؟ امام (ع) فرمودند : شکم اینها پر از حرام است .

آخدا ، ما نیازمند توایم ، ما محتاج تو و محتاج محبت و یاری توایم ، یاری امان کن ، ما را از آن خودت کن ، ما را لایروبی فرما ؛ ما را پالایش کن .